Even een semi korte uitleg:

Ik ben afgelopen dinsdag geopereerd omdat er bij mij destijds wat verkeerd was gegaan tijdens het plaatsen van het Mirena spiraal. In het ziekenhuis waar dit gebeurd is stellen ze een grens van 10 weken post partum en het schijnt zelfs in sommige ziekenhuizen al met 6 weken na de geboorte te kunnen. Ik heb het na de 10e week laten plaatsen. Er was een co-assistent bij aanwezig wie bij mij de plaatsing deed onder begeleiding van mijn gyneacoloog. Toen het speculum was geplaatst konden ze me al vertellen dat ik heel rood en kwetsbaar baarmoederweefsel had dat te wijden was aan de borstvoeding. Toch zijn ze doorgegaan. (Na de tijd is dus gebleken dat mijn baarmoederweefsel nog te broos en dus te kwetsbaar was om een dergelijk spiraaltje te kunnen laten plaatsen.) Er werd tijdens het maken van “de route” (door de baarmoeder) zoals ze dat noemen een foutje gemaakt door de co-assistent, want de gyneacoloog riep toen nog “ho, ho, ho!” tegen hem. Afijn, na wat gepruts bleek al snel duidelijk dat de Mirena zoek was geraakt. Het deed ook ontzettend pijn, eigenlijk voelde het als een scherpe wee. Ik was er dus niet helemaal bij met mijn hoofd en dacht nog dat ze overnieuw moesten beginnen. Dat was niet nodig, want na een echo bleek dat hij dwars door mijn baarmoederwand heen was “geprikt”. Het moest er dus op een operatieve manier uitgehaald worden. In elk geval was ik op dat moment alleen nog maar blij dat ik het hele verhaal niet nog eens hoefde door te maken. Éénmaal thuis drong het pas echt tot me door. Later heb ik nog een uitgebreide brief geschreven aan de gyneacoloog en mijn man en ik zijn darna nog op gesprek geweest om alles duidelijk door te spreken. Er werd bekend dat het een stomme fout was en ik ben er toen ook achter gekomen dat het pas de 2e keer was van haar co-assistent dat hij een dergelijke plaatsing had gedaan. Het was dus meer een samenloop van omstandigheden waardoor de plaatsing mislukt was. Nu nam zij uiteraard alle schuld op zich, want zij bleef verantwoordelijk voor deze fout. We hebben excuses ontvangen en er werd gezegd dat het geklets achteraf was maar dat het haar niet nog eens zou gebeuren. Het was een wijze les geweest. Had ik natuurlijk weinig aan, maar op dat moment was het wel het minst wat er gezegd kon worden dus ik accepteerde haar excuses.

In iedergeval ben ik dus van de week geopereerd. Mijn man heeft dus 2 snipperdagen moeten opnemen en ik heb me ziek moeten melden na de tijd (kost me ook één dag en verder een boel geregel op het werk). Ik heb een paar dagen niet veel kunnen doen, pas vandaag dat ik weer wat fatsoenlijk kan bewegen. Ik heb één wond onder mijn navel en 1 boven het schaambeen en 1 aan de zijkant. Die onder mijn navel doet best zeer en daardoor deed lopen, hoesten, lachen etc. best aardig wat pijn. Doordat ik mijn buik wilde ontlasten ben ik wat krom gaan lopen en dat resulteerde weer in fikse rugpijn. Echt een flinke wandeling maken zit er dus nog steeds niet in. Al met al heb ik al genoeg pech gehad door zo'n stomme fout. Daarom wil ik voorkomen dat ze me ook nog een rekening gaan sturen. Op aanraden van mijn collega ben ik dus een aansprakelijkheidbrief gaan opstellen. Alleen weet ik niet of ze volgens de wet ook echt aansprakelijk zijn. Ik moet een artikel weten uit het wetboek ben ik bang. En daar heb ik dus geen verstand van. Misschien kan iemand mij hiermee helpen? Het is niet zo dat ik een schadevergoeding wil eisen, neem aan dat dit te veel van het goede zou zijn. Verder ben ik ook niet zo'n mens van schadevergoedingen. Wil alleen geen rekening ofterwijl eigen risico ontvangen.

Sorry voor het langdradige verhaal en alsvast bedankt voor de eventuele reacties!